Noord-Cyprus of Cyprus binnengevallen?

Tijdens een reis naar Cyprus ontdekten we dat het land is verdeeld tussen Cyprus en Noord-Cyprus, Cyprus is het erkende land, Noord-Cyprus wordt alleen erkend door Turkije, dat heeft geholpen bij deze beweging om het eiland in twee delen te scheiden..

In het midden van deze divisie is een gedemilitariseerde zone die op tijd stopte., verwoeste huizen, verlaten hotels, iets heel anders en vreemds, we hadden nog nooit zo'n gebied gezien, is erg droevig, deze gedemilitariseerde zone ligt in het midden van het land, van de zuidkust tot de noordkust, maar het deel met de meeste spanning en de sterkste, het is in de stad Nicosia, de enige hoofdstad ter wereld van twee landen.

Cyprus conflict verhaal

Aan de oostkant van de Middellandse Zee vinden we het eiland Cyprus, een gebied dat zijn strategische karakter door de geschiedenis heen heeft behouden. Uw dubbele brugsituatie, aan de ene kant tussen Oost en West, e, voor een ander, tussen de continenten van Europa, Afrika e Azië, maakte het sinds de oudheid tot een historisch conflict van geostrategische en territoriale belangen.

Onder Brits bewind van 1878, werd een kolonie in 1914 (aan het begin van de Eerste Wereldoorlog). Van 1931, de belangstelling voor de unie van Cyprus begon te groeien en Griekenland, beweging die in de daaropvolgende decennia groeide. Met de medewerking van verschillende politieke en sociale staten, onder leiding van aartsbisschop Makarios III, Cyprus bereikte zijn onafhankelijkheid van de VK in augustus van 1960.

Maar als er een conflict is dat in de tijd heeft geduurd, is degene tussen? Grieken en Turken, voor zaken als politieke en militaire controle over het gebied of de maritieme grenzen tussen beide.

Hoewel Cyprus ons vandaag de dag wordt voorgesteld als één land, het is sindsdien in tweeën gesplitst 1983: een Turkse Republiek Noord-Cyprus het is bij Republiek cyprus. in juli 1974, een kalkoen het noorden van Cyprus binnengevallen, bezetten 37% van het eilandgebied, pleiten voor de noodzaak om de Turks-Cypriotische bevolking te beschermen tegen een mogelijke eenwording van Cyprus en Griekenland. Dit feit veroorzaakte 150.000 Grieks-Cyprioten moesten het noordelijke deel van het eiland verlaten en dat Griekenland afstand deed van zijn aanspraken op Cyprus.

In 1983 de Turkse regering verleende onafhankelijkheid aan dit gebied., de vorming van de Turkse Republiek Noord-Cyprus (RTNC), wordt alleen erkend door Turkije, terwijl de VN en de regeringen van de landen waaruit het bestaat, de soevereiniteit van de Republiek Cyprus steunen, wie is lid van de Europese Unie (sinds mei 2004) en heeft de euro als munteenheid. Tussen de twee bevindt zich de zogenaamde Groene Zone of gedemilitariseerde zone die wordt gecontroleerd door troepen van de VN-vredesmacht op Cyprus (UNFICYP), internationale instantie opgericht in 1964 om de vrede in de regio te verzekeren.

Sindsdien, Turkije handhaaft verschillende drukbewegingen met betrekking tot Cyprus en zijn soevereiniteit. Profiteren van relaties met landen in de regio, Turkije heeft de samenwerking van verschillende staten gezocht om Cyprus onder druk te zetten in het conflict, verzoeken om de intrekking van gezamenlijke prospectie- en samenwerkingsplannen tussen Libanon en Egypte met Cyprus of proberen olie-exploratie in het zuiden van het eiland te voorkomen.

In 2003, de toenmalige secretaris-generaal van de VN, Kofi Annan, het zogenaamde Annan-plan voor de hereniging van Cyprus voorgesteld, het Zwitserse model als voorbeeld nemen van een mogelijke oplossing, oprichting van een federatie van twee verenigde staten door de structuur van een federale regering. in april van dat jaar, een referendum werd gehouden voor beide partijen om het plan goed te keuren: terwijl hij aan Turks-Cypriotische kant werd geaccepteerd door 65% van de populatie, meer van 75% van de Grieks-Cyprioten verwierpen hem. Zowel de VS als de EU probeerden de twee partijen dichter bij elkaar te brengen., maar de Grieks-Cyprioten waren van mening dat de Turkse kant baat zou hebben bij deze overeenkomst..

In 2015, de onderhandelingen zijn zeer positief hervat en in juli 2017 er was een nieuwe poging tot een vredesproces op Cyprus om een ​​einde te maken aan dit conflict dat al meer dan 40 jaar oud. Ondanks de VN-interventie als tussenpersoon, met zijn secretaris-generaal António Guterres aan het front, er was nog een mislukking. De onderhandelingen hadden betrekking op zes verschillende gebieden met kwesties zoals het ontwerp van nieuwe territoriale grenzen, de balans van de economische situatie, de veiligheidsgaranties in een toekomstige staat, enz.

De rijkdom aan hulpbronnen in het gebied en het geostrategische belang hebben de complexiteit van deze confrontatie gemarkeerd, geaccentueerd door het grote aantal actoren dat op de een of andere manier ingrijpt: Cyprus, kalkoen, Griekenland, HEM-HAAR-IT, EU, VK, buurlanden. De belangen van beide blijven in conflict en de oplossing zal afhangen van het vermogen tot dialoog en overeenstemming dat zij bereid zijn te implementeren..

Nicosia

zoals ik opmerkte, het meest zichtbare deel van dit conflict is in de stad Nicosia, we verbleven een dag in de stad die aan beide kanten erg mooi is?, maar de Groene Zone is het trieste deel met grenscontroles, wapens, soldaten is een gebied bevroren in de tijd.

We zijn naar de kant van Noord-Cyprus gegaan, we staken de grens over en presenteerden onze paspoorten, naar buiten en naar binnen gaan, en dan om het deel van Cyprus te verlaten en weer binnen te gaan.

In Noord-Cyprus kennen we alleen Nicosia, omdat het erg moeilijk is om naar de andere kant te rijden en de verhuurbedrijven niet aanbevelen, en van wat we hebben gezien, liggen de mooiste stranden aan de kant van Cyprus, dus we nemen liever geen risico.

Een van de beroemdste plaatsen in Nicosia is een bar aan de achterkant waarvan er barricades zijn die de gedemilitariseerde zone blokkeren.

Het was een heel andere ervaring om door een gedemilitariseerde zone te gaan, een niet-erkend land binnengaan, maar het belangrijkste is dat er geen risico was en, er is de laatste tijd geen militaire confrontatie geweest tussen de twee partijen.